Vrede in Oekraïne, maar tot welke prijs?

Author

France Blanmailland Oksana Kozlova Jean Vogel Luc Walleyn Thomas Weyts

Date
February 25, 2023

France Blanmailland, Oksana Kozlova, Jean Vogel, Luc Walleyn, Thomas Weyts zijn actief in het Europees Netwerk voor solidariteit met Oekraïne en medeorganisatoren van de Nationale manifestatie in solidariteit met Oekraïne op zaterdag 25 februari (13 u., Noordstation, Brussel)

Oekraïne, Europa en de hele wereld snakken naar vrede en de stopzetting van de Russische agressie, maar in hun opiniebijdrage pleiten Ludo De Brabander (Vrede vzw) en Annemie Gielen (Pax Christi) niet voor solidariteit met Oekraïne, maar voor onderhandelingen en stopzetten van de wapenleveringen (DM 22/2). Dat lijkt ook de teneur te worden van de betoging waartoe een deel van de vredesbeweging, maar ook een aantal linkse organisaties en persoonlijkheden oproepen.

Hierbij wordt gemakshalve vergeten dat Rusland formeel aankondigt slechts over vrede te willen praten als Oekraïne de ‘nieuwe realiteiten’ (lees de illegale annexaties van vier provincies) erkent, wat het onmogelijk maakt dat de huidige onderhandelingen - die er wel degelijk zijn - verder gaan dan akkoorden over het doorlaten van graanschepen en de uitwisseling van krijgsgevangenen. Moeten we dan eisen dat Oekraïne gewoon capituleert, de agressor beloont met een deel van zijn grondgebied, en afziet van elke eis tot schadeherstel?

Het is maar de vraag of dat Poetin ervan zou weerhouden om na verloop van tijd een nieuwe poging te doen om het land volledig in te lijven. Drie jaar na de onafhankelijkheid heeft Oekraïne zich door de VS laten overtuigen om de naar schatting drieduizend kernwapens die het bij de ontbinding van de Sovjet-Unie geërfd had aan de Russische buur over te dragen, en het verdrag tegen de spreiding van kernwapens te ondertekenen. Dit toch wel merkwaardige vredesinitiatief heeft Poetin er niet van weerhouden in 2014 de Krim te bezetten en te annexeren, in 2022 een agressieoorlog te lanceren, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid incluis, en de Oekraïners nu met diezelfde kernwapens af te dreigen.

In naam van de “vredeslogica” verzetten de ondertekenaars zich tegen de levering van “steeds nieuwe wapenleveringen”, alsof de Russen zouden stoppen met het bombarderen van burgerdoelen als de Oekraïense luchtverdediging zonder munitie valt. En hun solidariteit gaat niet naar de Oekraïners die standhouden onder de bommenregen maar naar “iedereen die de oorlog ontvlucht of weigert er deel van uit te maken”. Het is dan ook niet te verwonderen dat geen enkele Oekraïense organisatie zal deelnemen aan de betoging van zondag, en dat er zaterdag ook een andere betoging door Brussel zal stappen, die wel oproept tot een onmiddellijk einde aan de bombardementen en de onvoorwaardelijke terugtrekking eist van de Russische troepen uit de bezette gebieden, en die zich solidair verklaart met de het verzet van de Oekraïense bevolking.

Rusland rekent erop dat de Europese en westerse steun aan Oekraïne zal afbrokkelen. De Oekraïense bevolking rekent op onze solidariteit, niet op een oproep tot capitulatie.