Τα συνδικάτα αγωνίζονται να κρατήσουν τα ορυχεία της Ουκρανίας σε λειτουργία, να προστατεύσουν τους πολίτες και να απευθύνουν έκκληση για αλληλεγγύη
Συνέντευξη της Nataliya Levytska, αναπληρώτριας προέδρου της NGPU (Ανεξάρτητη Ένωση Μεταλλωρύχων της Ουκρανίας), στον Christopher Ford, της Εκστρατείας Αλληλεγγύης στην Ουκρανία (Ukraine Solidarity Campaign).
Christopher Ford: Εξηγήστε μας παρακαλώ τη δική σας θέση στη NGPU. Πόσους εργαζόμενους εκπροσωπείτε, πού εργάζονται και σε ποιες περιοχές της Ουκρανίας;
Nataliya Levytska: Το ανεξάρτητο συνδικάτο ανθρακωρύχων της Ουκρανίας (NGPU) εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στα ορυχεία άνθρακα, σιδηρομεταλλεύματος και ουρανίου, μη σιδηρούχων μετάλλων, τύρφης και ενέργειας. Έχει εκπροσώπηση στις περιοχές Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Ντνιπροπετρόφσκ, Κίροβοχραντ, Τσερνίχοφ, Ζιτομίρ, Ρίβνε, Βόλιν, Ιβάνο-Φρανκίφσκ και Λβιβ – ένα σύνολο μελών, από την 1η Ιανουαρίου 2022, 43.500 ατόμων. Στο 9ο συνέδριο της NGPU στις 27 Μαΐου 2021 εξελέγην στη θέση του πρώτου αναπληρωτή προέδρου. Εργάζομαι σε ανεξάρτητες συνδικαλιστικές οργανώσεις για περισσότερα από 20 χρόνια. Η NGPU, μαζί με τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, αγωνίζεται για τα δικαιώματα των ανθρακωρύχων, τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, την αποτροπή της επιδείνωσης της εργατικής νομοθεσίας και την κοινωνική προστασία των ανθρακωρύχων και των οικογενειών τους.
Ch. Ford: Ποια είναι η άποψη των συνδικάτων της NGPU για τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας;
N. Levytska: Η NGPU και οι κορυφαίες οργανώσεις μας θεωρούν ότι η επίθεση της Ρωσίας είναι μια κυνική προσπάθεια του ρωσικού καθεστώτος να καταστρέψει την Ουκρανία και το λαό της. Από τις πρώτες ημέρες της πλήρους εισβολής, πολλοί ανθρακωρύχοι πήγαν εθελοντικά να υπερασπιστούν την ουκρανική γη στην Εδαφική Άμυνα και στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Τα περισσότερα από τα μέλη μας είναι εθελοντές και βοηθούν τους πολίτες, τον στρατό και τους γιατρούς. Θεωρούμε τη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση πόλεμο κατά της δημοκρατίας όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και στην Ευρώπη και στον κόσμο, καθώς και γενοκτονία του ουκρανικού λαού.
Ch. Ford: Υπήρχε ήδη πόλεμος στο Ντονμπάς από το 2014, πώς άλλαξε η κατάσταση εκεί με την πλήρους κλίμακας ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο;
N. Levytska: Το 2014 η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία και κατέλαβε μέρος των εδαφών του Ντονμπάς. Ορισμένα από τα ορυχεία κατέληξαν στα κατεχόμενα εδάφη και στην πραγματικότητα σταμάτησαν να λειτουργούν. Οι ανθρακωρύχοι και οι οικογένειές τους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να φύγουν επειδή κινδύνευαν. Οι δραστηριότητες της NGPU απαγορεύτηκαν από τις κατοχικές αρχές της λεγόμενης «DNR» και της «LNR» και τον Μάιο του 2014 οι ηγέτες μας στη Νοβογκροντίβκα απήχθησαν και βασανίστηκαν.
Την ίδια στιγμή, τα ορυχεία στο ουκρανικά ελεγχόμενο έδαφος εξακολουθούσαν να λειτουργούν, ώστε οι ανθρακωρύχοι εκεί να έχουν δουλειά και να συντηρούν τις οικογένειές τους. Στο έδαφος του Ντονμπάς, που ελέγχεται από την ουκρανική κυβέρνηση, οι τοπικές και κεντρικές αρχές επένδυσαν στην ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων, με την ανοικοδόμηση σχολείων και νοσοκομείων. Δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας, κατασκευάστηκαν παιδικοί και αθλητικοί χώροι, μαζί με νέα πάρκα και πλατείες, ενώ τα νοσοκομεία και τα σχολεία έλαβαν σύγχρονο εξοπλισμό. Όμως στις 24 Φεβρουαρίου άλλαξαν όλα.
Το Λισιτσάνσκ, το Σεβεροντονέτσκ, η Ποπάσνα, η Ρουμπίζνε και άλλες πόλεις της περιοχής Λουχάνσκ καταστράφηκαν στην πραγματικότητα από τα ρωσικά στρατεύματα. Σχεδόν ολόκληρη η επικράτεια της περιοχής Λουχάνσκ βρίσκεται υπό κατοχή. Οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής έγιναν πρόσφυγες, ενώ άλλοι κατέληξαν σε ρωσικά στρατόπεδα συγκέντρωσης [filtration camps1]. Όλες οι βιομηχανικές επιχειρήσεις καταστράφηκαν. Δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο ή υδροδότηση στις πόλεις. Τα περισσότερα κτίρια έχουν καταστραφεί και το σύνολι των κατοικιών είναι άχρηστο. Οι μάχες συνεχίζονται στην περιοχή του Λουχάνσκ και ο εχθρός χρησιμοποιεί αεροπορικά βομβαρδιστικά, ρουκέτες και απαγορευμένους τύπους όπλων.
Σφοδρές μάχες συνεχίζονται στην περιοχή του Ντονέτσκ και τα μέλη μας την υπερασπίζονται ηρωικά και αυτή. Οι περισσότερες πόλεις της περιοχής του Ντονέτσκ δέχονται καθημερινά βομβαρδισμούς και επιθέσεις με ρουκέτες, στις οποίες σκοτώνονται άμαχοι. Οι πόλεις μετατρέπονται σε ερείπια. Τα ορυχεία δέχονται βομβαρδισμούς και αναγκάζονται να σταματήσουν τις εργασίες τους. Οι υποδομές της περιοχής καταστρέφονται από τους Ρώσους εισβολείς – σχολεία, νοσοκομεία, παιδικοί σταθμοί, εκκλησίες, πολιτιστικά ιδρύματα. Με την αδυναμία προετοιμασίας για την χειμερινή περίοδο, οι αρχές ανακοίνωσαν την εκκένωση των κατοίκων της περιοχής του Ντονέτσκ, αλλά οι ανθρακωρύχοι συνέχισαν ηρωικά να εργάζονται στα ορυχεία παρά την απειλή της ζωής τους λόγω των βομβαρδισμών.
Ch. Ford: Ποια ήταν η κατάσταση των ανθρακωρύχων πριν από την εισβολή, λειτουργούσαν τα ορυχεία και η βιομηχανία;
N. Levytska: Τα ορυχεία και οι βιομηχανικές επιχειρήσεις στο έδαφος των περιοχών Ντονέτσκ και Λουχάνσκ που κατείχε η Ουκρανία λειτουργούσαν. Οι εργαζόμενοι είχαν δουλειά και μισθό. Ακόμη και αν υπήρχαν καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών στους ανθρακωρύχους.
Ch. Ford: Έχουν σταματήσει να λειτουργούν τα ορυχεία από την έναρξη της εισβολής;
N. Levytska: Στην περιοχή του Λουχάνσκ, και τα επτά ορυχεία σταμάτησαν να λειτουργούν. Κάποια υπέστησαν ζημιές από βομβαρδισμούς, κάποια πλημμύρισαν, αλλά η πλήρης εικόνα είναι άγνωστη επειδή τα εδάφη είναι υπό ρωσική κατοχή. Και οι συνέπειες που θα έχει αυτό για την οικολογία της περιοχής είναι επίσης άγνωστες.
Στην περιοχή του Ντονέτσκ, δύο ορυχεία στο Βουγκλεντάρ σταμάτησαν να λειτουργούν επειδή καταστράφηκαν από βομβαρδισμούς. Άλλα λειτουργούν αλλά βρίσκονται κοντά στην εμπόλεμη ζώνη.
Ch. Ford: Ποιες ήταν οι επιπτώσεις του πολέμου στις συνθήκες ζωής των μεταλλευτικών κοινοτήτων, ιδίως στην Ανατολική και Νότια Ουκρανία;
N. Levytska: Ο πόλεμος άλλαξε τη ζωή κάθε πολίτη της Ουκρανίας. Ζούμε σε συνθήκες πολέμου κάθε μέρα και κάθε νύχτα και όταν ακούμε τις προειδοποιητικές σειρήνες δεν ξέρουμε πού και πότε η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει τα όπλα της εναντίον μας. Η Ρωσία όχι μόνο σκοτώνει τον πληθυσμό, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, αλλά προσπαθεί επίσης να σπάσει ψυχολογικά τον ουκρανικό λαό που αντιστέκεται και υπερασπίζεται τα δημοκρατικά του δικαιώματα.
Ch. Ford: Επιτίθενται σκόπιμα οι ρωσικές δυνάμεις σε αμάχους και μη στρατιωτικές περιοχές;
N. Levytska: Είμαι πεπεισμένη ότι η Ρωσία επιτίθεται σκόπιμα σε μη στρατιωτικούς στόχους και στον πληθυσμό, καταστρέφοντας όλες τις υποδομές και τις εγκαταστάσεις υποστήριξης της ζωής. Επιπλέον, ο ιατρικός και σχολικός εξοπλισμός, ο βιομηχανικός εξοπλισμός, τα σιτηρά και ό,τι έχει απομείνει απομακρύνεται από τα κατεχόμενα εδάφη. Για παράδειγμα, ακόμη και εξοπλισμός παιδικών χαρών αφαιρέθηκε από τη Μαριούπολη.
Το KVPU, οργάνωση μέλος της οποίας είναι η NGPU, παρέχει συνεχώς βοήθεια σε νοσοκομεία που έχουν υποστεί ζημιές ή λεηλατηθεί από τα ρωσικά στρατεύματα. Είμαστε ευγνώμονες στους αδελφούς και τις αδελφές μας από άλλα συνδικάτα και εταίρους για τη βοήθειά τους σε αυτό. Επίσης, οι τοπικές μας οργανώσεις στις περιοχές Ντονέτσκ και Ντνιπροπετρόφσκ παρέχουν βοήθεια στα νοσοκομεία – από παιδικές τροφές μέχρι εξοπλισμό και γεννήτριες.
Ch. Ford: Η Ρωσία φαίνεται να προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον πληθυσμό - πώς έχουν επηρεάσει οι ρωσικές τακτικές τη θέληση των Ουκρανών να αντισταθούν;
N. Levytska: Οι Ουκρανοί έχουν συσπειρωθεί και προσπαθούν να αμυνθούν με όλες τους τις δυνάμεις. Η τρομοκρατία αυξάνει μόνο την αντίσταση και το μίσος για τους εχθρούς. Όλοι κάνουν τα πάντα για να φέρουν τη νίκη πιο κοντά: ο πληθυσμός βοηθά τις Ένοπλες Δυνάμεις, συγκεντρώνει χρήματα, οργανώνει εθελοντικές μονάδες και χρησιμοποιεί και την παραμικρή ευκαιρία για να αντισταθεί στον εχθρό. Ακόμη και τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά στο εθελοντικό κίνημα.
Φανταστείτε ότι για έβδομο μήνα ζούμε με συνεχή σήματα συναγερμού, καταστροφή των πόλεών μας και απειλές για πυρηνική καταστροφή από τη Ρωσία. Κάποια από τα μέλη μας χάνουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα από αεροπορικές επιδρομές και βομβαρδισμούς, ενώ άλλοι που έχουν γίνει στρατιώτες σκοτώνονται στη μάχη.
Παρόλα αυτά, οι Ουκρανοί συνεχίζουν να πολεμούν. Η διεθνής υποστήριξη μας βοηθά σε αυτό, γιατί δείχνει ότι όλος ο κόσμος είναι μαζί μας.
Ch. Ford: Υπήρξε κινητοποίηση στις κοινότητες των μεταλλωρύχων για να οργανωθούν και να βοηθήσουν η μία την άλλη μετά την εισβολή;
N. Levytska: Φυσικά, όλοι βοηθούν ο ένας τον άλλον. Μια οικογένεια ανθρακωρύχων από τις περιοχές Ντονέτσκ και Λουχάνσκ βρήκε προστασία στις περιοχές Λβιβ και Βολίν. Μεταλλωρύχοι από το Ντονμπάς απασχολήθηκαν στα ορυχεία της περιοχής του Ντνιπροπετρόφσκ.
Όπως ήδη ανέφερα, βοηθάμε επίσης ιατρικά ιδρύματα. Επιπλέον, θα παρέχουμε ανθρωπιστική βοήθεια σε όλους όσους τη χρειάζονται, όχι μόνο στα μέλη μας. Ο επικεφαλής της NGPU, Μιχαήλο Βόλινετς, μεταφέρει συχνά ο ίδιος είδη πρώτης ανάγκης στις περιοχές Ντονμπάς, Χάρκοβο και Τσερνίχοφ.
Ch. Ford: Παράλληλα με τον ουκρανικό στρατό, οι δυνάμεις εδαφικής άμυνας και άλλα τάγματα σε μεταλλευτικές και βιομηχανικές περιοχές αποτελούνται κυρίως από εργάτες;
N. Levytska: Τα μέλη της NGPU συμμετέχουν ενεργά στον αγώνα κατά του εχθρού. Ορισμένοι κινητοποιήθηκαν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, άλλοι εντάχθηκαν στις τάξεις της Εδαφικής Άμυνας, οι υπόλοιποι συμμετέχουν σε εθελοντικούς σχηματισμούς για την προστασία των εδαφών. Μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου, οι άνθρωποι αυτοί εργάζονταν σε ορυχεία, εξόρυσσαν άνθρακα και έκαναν σχέδια. Και σήμερα προστατεύουν τη χώρα. Δυστυχώς, έχουμε και απώλειες μεταξύ των κινητοποιημένων ανθρακωρύχων. Ναι, περισσότεροι από 20 ανθρακωρύχοι από την κρατική επιχείρηση DC «Lvivcoal» έχουν ήδη σκοτωθεί στο μέτωπο, υπάρχουν επίσης ανθρακωρύχοι από άλλες κρατικές επιχειρήσεις εξόρυξης άνθρακα που έχουν σκοτωθεί.
Επιπλέον, τα μέλη της NGPU εργάζονται για να διασφαλίσουν την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ουκρανίας.
Ch. Ford: Στις τοπικές κινητοποιήσεις για την παροχή βοήθειας και την οργάνωση της άμυνας, υπάρχει σημαντική συμμετοχή των γυναικών μαζί με τους άνδρες;
N. Levytska: Οι γυναίκες υπερασπίζονται τη χώρα μαζί με τους άνδρες. Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας, 5.000 γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή άμυνας. Επιπλέον, οι γυναίκες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο εθελοντικό κίνημα.
Τα μέλη μας εργάζονται εθελοντικά στις περιοχές Ντονμπάς, Ντνιπροπετρόφσκ και Κίροβοχραντ. Ακόμη και εκείνες που σήμερα είναι αναγκαστικά πρόσφυγες στην Ευρώπη προσπαθούν να βοηθήσουν: συγκεντρώνουν χρήματα, αγοράζουν και παραδίδουν φάρμακα και προμήθειες για τον στρατό και βοηθούν στην οργάνωση της υποστήριξης της Ουκρανίας σε ευρωπαϊκές πόλεις.
Ch. Ford: Ποιος ήταν ο ρόλος της NGPU από τότε που ξεκίνησε η εισβολή;
N. Levytska: Από τις πρώτες ημέρες της εισβολής πλήρους κλίμακας, τα μέλη της NGPU συμμετείχαν ενεργά στην άμυνα της χώρας. Επιπλέον, τα μέλη της NGPU εργάζονται για την εξόρυξη άνθρακα που χρειάζεται η χώρα.
Επίσης, το NGPU άρχισε αμέσως να χρησιμοποιεί τους πόρους του για να βοηθήσει τις πληγείσες κοινότητες και τους υπερασπιστές. Είμαστε ευγνώμονες για τη βοήθεια που λαμβάνουμε από τους αδελφούς και τις αδελφές μας, διότι τώρα οι ευκαιρίες εργασίας μας έχουν μειωθεί λόγω της καταστροφής της οικονομίας και της αυξανόμενης ανεργίας. Η Ρωσία καταστρέφει σκόπιμα τις επιχειρήσεις και τις υποδομές μας, προκειμένου να καταστρέψει το κράτος μας, καθώς επίσης και για να απαλλαγεί από έναν ανταγωνιστή στις παγκόσμιες αγορές.
Ch. Ford: Οργανώνει η NGPU βοήθεια και συνδρομή προς τις οικογένειες στις κοινότητες των μεταλλωρύχων;
N. Levytska: Η NPGU παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια στους ανθρακωρύχους και τις οικογένειές τους, τους βοηθά να μετακινηθούν σε ασφαλείς πόλεις και παρέχει και άλλη αναγκαία βοήθεια.
CF -Οργανώνονται όλα τα συνδικάτα για την υπεράσπιση της Ουκρανίας από την εισβολή;
N. Levytska: Σήμερα, όλοι οι πολίτες της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των μελών όλων των συνδικάτων, καταβάλλουν μέγιστες προσπάθειες για να πολεμήσουν τον εχθρό και να φέρουν τη Νίκη πιο κοντά.
Ch. Ford: Υπήρχε στο παρελθόν κάποια διαίρεση μεταξύ των συνδικάτων στην Ουκρανία. Ο πόλεμος οδήγησε σε μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των συνδικάτων σε όλη την Ουκρανία;
N. Levytska: Μπορεί να υπάρχουν διαφορές μεταξύ των συνδικάτων και όχι μόνο, αλλά τώρα είμαστε ενωμένοι στον αγώνα κατά του εχθρού.
Ch. Ford: Η Ρωσία ισχυρίζεται ότι πολεμάει για να «απελευθερώσει» το Ντονμπάς και άλλες περιοχές από τους «ναζί»; Πώς απαντάτε σε αυτόν τον ισχυρισμό;
N. Levytska: Δεν υπήρξαν ποτέ ναζί στην Ουκρανία και δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν ακροδεξιά ριζοσπαστικά κόμματα στο ουκρανικό κοινοβούλιο. Πολιτικοί από όλο τον κόσμο και διασημότητες έρχονται στην Ουκρανία και το βλέπουν με τα μάτια τους. Δεν χρειαζόμαστε προστασία και απελευθέρωση από κανέναν. Η Ρωσία χρησιμοποίησε τον «ναζισμό» για προπαγανδιστικούς σκοπούς και ως πρόσχημα για μια επίθεση.
Οι Ουκρανοί είναι ένα φιλικό, εργατικό και ελεύθερο έθνος. Ποτέ δεν επιτεθήκαμε σε κανέναν. Και αν δούμε ότι η κυβέρνηση κάνει κάτι λάθος, πηγαίνουμε στο Μαϊντάν και επιλύουμε όλα τα ζητήματα. Καμία επίθεση δεν θα σταματήσει τις ευρωπαϊκές και δημοκρατικές μας προσδοκίες.
Ch. Ford: Μεταξύ των ρωσικών δυνάμεων φαίνεται να υπάρχουν ακροδεξιές φασιστικές ομάδες. Ποια είναι η πολιτική των ρωσικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της λεγόμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ;
N. Levytska: Όλοι όσοι πολεμούν κατά της Ουκρανίας στο έδαφός μας είναι φασίστες, τους οποίους χαρακτηρίζουμε και ρατσιστές. Αυτό που κάνουν στη γη μας είναι χειρότερο από αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρεμπιπτόντως, οι άνθρωποι που επέζησαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εκπλήσσονται από τις σημερινές φρικαλεότητες των Ρασιστών2.
Ch. Ford: Η Ρωσία υποδηλώνει επίσης ότι υπάρχει απειλή για τη ρωσική γλώσσα στην Ουκρανία και για «γενοκτονία» κατά των Ρώσων και των ρωσόφωνων;
N. Levytska: Αυτό είναι καθαρή απάτη. Στην Ουκρανία, οι άνθρωποι ήταν πάντα σε θέση να μιλούν τη γλώσσα με την οποία αισθάνονται άνετα. Δεν υπήρξε καμία καταπίεση των ρωσόφωνων πολιτών. Ως άτομο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ντονμπάς και μιλούσε ρωσικά, δεν ένιωσα ποτέ καταπιεσμένη για τη γλώσσα μου. Αλλά τώρα ακόμη και ρωσόφωνοι πολίτες προσπαθούν να στραφούν στην ουκρανική γλώσσα.
Ch. Ford: Πώς επηρέασε ο πόλεμος τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται για την ουκρανική γλώσσα και την εθνική ταυτότητα;
N. Levytska: Είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Ουκρανοί και όλοι προσπαθούμε να μιλάμε ουκρανικά.
Ch. Ford: Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση στις κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας;
N. Levytska: Σύμφωνα με τις πληροφορίες των μελών μας που παρέμειναν στα κατεχόμενα εδάφη, η κατάσταση είναι δύσκολη. Στο Ντονμπάς, οι άνδρες φοβούνται να βγουν έξω, επειδή στρατολογούνται βίαια στον ρωσικό στρατό. Πιάνουν ανθρώπους με φιλοουκρανική στάση, αναγκάζοντάς τους να πάρουν ρωσικά διαβατήρια. Όσοι αρνούνται υποβάλλονται σε βασανιστήρια. Όλοι περνούν μέσα από στρατόπεδα συγκέντρωσης [filtration camps]. Επίσης, στα κατεχόμενα εδάφη απαγορεύεται η ουκρανική γλώσσα και η εκπαίδευση στα σχολεία σύμφωνα με το ουκρανικό πρόγραμμα σπουδών. Οι κάτοικοι των κατεχομένων περιμένουν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, αλλά δεν μιλούν γι’ αυτό ανοιχτά. Υπάρχει επίσης ένα κίνημα αντίστασης σε αυτά τα εδάφη.
CF -Υπάρχει ελεύθερο συνδικαλιστικό κίνημα στις κατεχόμενες περιοχές;
N. Levytska: Όχι.
Ch. Ford: Με την αυξανόμενη οικονομική ύφεση, ορισμένοι άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν υποστηρίξει ότι θα πρέπει να υπάρξει κατάπαυση του πυρός και ειρήνη τώρα - πώς απαντάτε σε μια τέτοια θέση;
N. Levytska: Θέλουμε την ειρήνη, αλλά δεν είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τα εδάφη μας. Το 2014, παραχωρήσαμε την Κριμαία, τότε μέρος του Ντονμπάς, χωρίς να ρίξουμε ούτε έναν πυροβολισμό, αλλά αυτό όχι μόνο δεν οδήγησε σε ειρήνη, αλλά οδήγησε σε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας στο ουκρανικό έδαφος. Γνωρίζουμε ήδη ότι η Ρωσία δεν τηρεί καμία συμφωνία. Ως εκ τούτου, θα αγωνιστούμε μέχρι τη Νίκη και ελπίζουμε πραγματικά ότι όλος ο κόσμος θα μας υποστηρίξει. Γιατί δεν αγωνιζόμαστε μόνο για εμάς, αλλά και για κάθε ευρωπαϊκή χώρα.
Ch. Ford: Πιστεύετε ότι μια ειρήνη που περιλαμβάνει τη διχοτόμηση της Ουκρανίας είναι αποδεκτή;
N. Levytska: Η Ουκρανία είναι μια ελεύθερη, ανεξάρτητη χώρα. Δεν θέλουμε κανένας να μας διαιρέσει και δεν θα το επιτρέψουμε.
Ch. Ford: Υπάρχει ήδη συζήτηση για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά τον πόλεμο. Πιστεύετε ότι ο σημερινός αγώνας για την εθνική απελευθέρωση θα πρέπει να έχει και κοινωνικούς στόχους;
N. Levytska: Πρέπει να ανοικοδομήσουμε μια κοινωνική, ευρωπαϊκή Ουκρανία. Ο στόχος μας για την κοινωνική ανασυγκρότηση της Ουκρανίας θα πρέπει να είναι ένας αξιοπρεπής μισθός, ποιοτικές θέσεις εργασίας, ασφαλείς συνθήκες εργασίας και κοινωνική δικαιοσύνη. Και τα συνδικάτα πρέπει πάντα να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ch. Ford: Το ουκρανικό κοινοβούλιο επεξεργάζεται νόμους που θα υπονομεύσουν σημαντικά τα δικαιώματα απασχόλησης και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων, όπως το Νομοσχέδιο 5371. Ποια είναι η άποψή σας για αυτούς τους νέους νόμους;
N. Levytska: Οι νέοι νόμοι πρέπει να πληρούν τα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα, να προστατεύουν τους εργαζόμενους και να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Αγωνιζόμαστε τώρα κατά του Νομοσχεδίου 5371 και άλλων νομοσχεδίων που παραβιάζουν τα εργατικά δικαιώματα.
Ch. Ford: Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κίνητρο για αυτές τις αλλαγές;
N. Levytska: Ίσως ορισμένοι εκπρόσωποι των αρχών πιστεύουν ότι αν απορρυθμίσουν τις εργασιακές σχέσεις, θα αυξήσουν τις επενδύσεις στη χώρα. Αλλά δεν είναι έτσι. Η επιδείνωση της εργατικής νομοθεσίας θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στη μεταπολεμική οικονομία της Ουκρανίας.
Ch. Ford: Πιστεύετε ότι αυτές οι αλλαγές μπορούν να ανατραπούν;
N. Levytska: Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συμβεί αυτό.
Ch. Ford: Τι είδους αλληλεγγύη μπορούν να σας προσφέρουν τα συνδικάτα στο Ηνωμένο Βασίλειο;
N. Levytska: Θα είμαστε ευγνώμονες για κάθε αλληλέγγυα υποστήριξη και βοήθεια.
CF -Θα μπορούσαμε να κάνουμε εκστρατεία για να ζητήσουμε από τη βρετανική κυβέρνηση να στείλει περισσότερα όπλα στην Ουκρανία;
N. Levytska: Πρέπει να γίνει αυτό, διότι η άμυνά μας και η Νίκη μας εξαρτώνται από τον αριθμό των όπλων.
Ch. Ford: Υποστηρίζουμε την έκκλησή σας για βοήθεια - Μπορείτε να μας εξηγήσετε ποια συγκεκριμένη βοήθεια χρειάζεται για να βοηθηθεί η αντίσταση των μεταλλωρύχων;
N. Levytska: Οι Ουκρανοί, συμπεριλαμβανομένων των ανθρακωρύχων, χρειάζονται ανθρωπιστική και στρατιωτική βοήθεια. Οποιαδήποτε βοήθεια θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα. Για παράδειγμα, τα μέλη της NPGU που υπερασπίζονται τη χώρα χρειάζονται οχήματα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, θερμικές απεικονιστικές συσκευές, ιατρικό εξοπλισμό, προϊόντα μακροχρόνιας αποθήκευσης και προϊόντα γρήγορης μαγειρικής. Και οι οικογένειες των ανθρακωρύχων που αναγκάστηκαν να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές χρειάζονται ζεστά ρούχα, θερμάστρες, γεννήτριες και τρόφιμα. Μαζί με την υποστήριξη των συνδικαλιστικών μας αδελφών, θα νικήσουμε σίγουρα!