Στις 7 Οκτωβρίου, ο κόσμος συγκλονίστηκε από τις εικόνες της νέας έκρηξης των συγκρούσεων στη Γάζα. Τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και «παραπληροφόρησης» εμφάνιζαν κυρίως την επίθεση των δυνάμεων της Χαμάς, τις οποίες αποκαλούσαν ομόφωνα «τρομοκράτες», και η προσοχή των τηλεοπτικών καμερών και των σχολιαστών επικεντρώθηκε στις απώλειες αμάχων στο ισραηλινό έδαφος. Καθώς ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου υποσχόταν «αποφασιστική εκδίκηση» και εξαπέλυε την αχαλίνωτη μανία της στρατιωτικής του μηχανής εναντίον του λαού της Γάζας, οι «ηγέτες» των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων άρχισαν σχεδόν αυτόματα να τραγουδούν στο σκοπό του, υποστηρίζοντας το «δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του» και τη χρήση κάθε αναγκαίου μέσου για να νικήσει τους «τρομοκράτες» της Χαμάς και να καταστρέψει τη Γάζα. Ακολουθώντας αυτούς τους «ηγέτες», κυβερνήσεις-μαριονέτες όλων των αποχρώσεων βγήκαν να «καταδικάσουν την τρομοκρατική επίθεση εναντίον αθώων θυμάτων» και να επιβεβαιώσουν το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» του Νετανιάχου, του κατά συρροή δολοφόνου του παλαιστινιακού λαού. Με άλλα λόγια, όλες υπερασπίζονται τον πραγματικό αρχιτρομοκράτη – το σιωνιστικό κράτος.
Αλλά μέσα σε αυτή τη χορωδία των λακέδων του δυτικού ιμπεριαλισμού, θέλουμε να επισημάνουμε τις θλιβερές παρατηρήσεις του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η χώρα του οποίου βρίσκεται υπό ιμπεριαλιστική εισβολή από ένα άλλο δολοφονικό καθεστώς, τη δικτατορία του Πούτιν. Ο Ζελένσκι συνέκρινε τις ενέργειες της Παλαιστινιακής ένοπλης αντίστασης με την επίθεση της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, ταυτίζοντας την Παλαιστινιακή αντίσταση με τους Ρώσους επιτιθέμενους.
Είμαστε εξοργισμένοι από αυτή την πολιτική και ιστορική διαστρέβλωση. Με αυτές τις δηλώσεις, ο Ζελένσκι προδίδει τον ηρωικό αγώνα του ίδιου του λαού του. Ως ακτιβιστές του IWL-FI ανήκουμε στην επαναστατική μαρξιστική παράδοση που υπερασπίστηκε τον ουκρανικό αγώνα για εθνική απελευθέρωση ενάντια στη μακρόχρονη κυριαρχία της ρωσικής τσαρικής αυτοκρατορίας, και στη συνέχεια ενάντια στο αντεπαναστατικό σταλινικό καθεστώς, και τώρα ενάντια στον άμεσο διάδοχό του, τη δικτατορία του Πούτιν. Υποστηρίζουμε επίσης την πλήρη ανεξαρτησία της Ουκρανίας από κάθε αποικιοκρατική κυριαρχία. Και στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της παράδοσης, καταδικάζουμε την εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού που οργανώθηκε από τους Βρετανούς και Αμερικανούς ιμπεριαλιστές κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, με τη συνενοχή της ΕΣΣΔ του Στάλιν, η οποία οδήγησε στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, ενός αποικιακού θύλακα και του καθεστώτος απαρτχάιντ του που διαρκεί εδώ και 75 χρόνια.
Η συστηματική καταστροφή που προκαλείται στην Ουκρανία από τους συνεχείς ρωσικούς βομβαρδισμούς, προκαλώντας θάνατο και αυξανόμενες στερήσεις, είναι ακριβώς αυτό που μαστίζει τη Γάζα και άλλα παλαιστινιακά εδάφη εδώ και 75 χρόνια. Η φρίκη που βιώθηκε στην Μπούτσα (περιοχή του Κιέβου) και στη Μαριούπολη (λιμάνι του Ντονμπάς) είναι η κατάφωρη απόδειξη ότι τα εδάφη που κατέλαβαν οι δυνάμεις του Πούτιν έχουν μετατραπεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, βιώνοντας επίπεδα βασανιστηρίων και εξευτελισμού που συγκρίνονται μόνο με την εισβολή των Ναζί. Το ίδιο συμβαίνει και στα εδάφη που βρίσκονται υπό σιωνιστική κατοχή και εντείνεται εδώ και χρόνια στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.
Έτσι, όταν επιβεβαιώνει το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» του σιωνιστή κατακτητή που εξοντώνει τον καταπιεσμένο παλαιστινιακό λαό, ο Ζελένσκι προδίδει την ηρωική ουκρανική αντίσταση ενάντια στη γενοκτονική επίθεση του Πούτιν. Για να δικαιολογήσει την πλήρους κλίμακας εισβολή του στην Ουκρανία, ο δικτάτορας Πούτιν ισχυρίστηκε αντίστοιχα ότι «υπερασπιζόταν τον ρωσόφωνο λαό» του Ντονμπάς! Καθώς νομιμοποιήθηκε το «δικαίωμά του στην αυτοάμυνα», ο καταπιεστής Νετανιάχου έλαβε αμέσως, σε ένα «επείγον» πακέτο βοήθειας από τις ΗΠΑ, όλα τα όπλα που ζητούσε η Ουκρανία εδώ και πάνω από ένα χρόνο!
Ο Ζελένσκι έχει πλήρη επίγνωση της δικής του προδοσίας, επειδή γνωρίζει ότι το σιωνιστικό κράτος και το καθεστώς Νετανιάχου ήταν συνένοχοι στην εισβολή και την κατοχή της Ουκρανίας από τον Πούτιν.
Πράκτορες της «Μοσάντ» όπως ο Γιάκοβ Κέντμι προσκαλούνται στα επίσημα ρωσικά κανάλια ως εμπειρογνώμονες για να δώσουν «λεπτομερείς εξηγήσεις» για τους καλύτερους τρόπους συντριβής της αντίστασης στα κατεχόμενα εδάφη της νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Η Ουκρανία δεν έχει λάβει σύγχρονα όπλα ή μαχητικά αεροσκάφη F-16 από τις ΗΠΑ λόγω των απαιτήσεων του σιωνιστικού κράτους, το οποίο σε αντάλλαγμα έλαβε την εγγύηση του Πούτιν ότι η Ρωσία δεν θα προμηθεύσει το Ιράν με αεροσκάφη SU-35.
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο Νετανιάχου έκανε συχνές επισκέψεις στη Ρωσία, ενώ ο Πούτιν κατέστειλε τη συριακή επανάσταση για να υποστηρίξει τη δικτατορία του Μπασάρ αλ Άσαντ. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός ταξίδεψε στο Σότσι τον Σεπτέμβριο του 2019 και στη Μόσχα τον Ιανουάριο του 2020 για να παρουσιάσει στον Πούτιν το προτεινόμενο από τον Τραμπ «σχέδιο του αιώνα» για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, αναγκάζοντας τους Παλαιστίνιους να παραχωρήσουν περισσότερα εδάφη στη Δυτική Όχθη. Τα παραδείγματα επίσημων συνεργασιών μεταξύ σιωνισμού και Πούτιν συνεχίζονται, όπως οι σκιώδεις δραστηριότητες ενός ισχυρού λόμπι Ισραηλινών ρωσικής καταγωγής. Πολλοί από τους περισσότερους από ένα εκατομμύριο Ρωσοϊσραηλινούς ζουν σήμερα στο Ισραήλ ως «καλοί πολίτες του απαρτχάιντ».
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι για τους μαρξιστές επαναστάτες της εργατικής τάξης, οι θεμελιώδεις παράγοντες που καθορίζουν την υποστήριξή μας σε έναν συγκεκριμένο αγώνα δεν είναι μόνο η ηγεσία του, αλλά και η κοινωνική σύνθεση των συμμετεχόντων, τα αιτήματα που προβάλλονται και οι εχθροί που αντιμετωπίζουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χαιρόμαστε για τη νίκη του αγώνα του Αφγανιστάν ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και τους συμμάχους του παρά την αντιδραστική ηγεσία των Ταλιμπάν· ο λόγος για τον οποίο υποστηρίξαμε τον αγώνα της Αργεντινής ενάντια στους Βρετανούς ιμπεριαλιστές στα νησιά Μαλβίνας παρά την κυβερνώσα στρατιωτική χούντα· που υποστηρίζουμε τον αγώνα των Παλαιστινίων ενάντια στη σιωνιστική καταπίεση παρά τους μικροαστούς ηγέτες τους, όπως η Φατάχ και η Χαμάς· και επίσης ο λόγος για τον οποίο εμείς στην ουκρανική εργατική αντίσταση κάνουμε ό,τι μπορούμε για να νικήσουμε τη ρωσική ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, παρά την ουκρανική κυβέρνηση που υπηρετεί τους τοπικούς ολιγάρχες και τις πολυεθνικές εταιρείες.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είμαστε πεπεισμένοι ότι ο ουκρανικός λαός και ο παλαιστινιακός λαός είναι αδέλφια στον αγώνα τους για απελευθέρωση και κάθε επίτευγμα σε αυτόν τον κοινό αγώνα θα είναι μια νίκη στους αγώνες όλων των καταπιεσμένων λαών σε όλο τον κόσμο.
Η νίκη της Ουκρανίας στον αγώνα για εθνική απελευθέρωση θα είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης!
Κάθε μέρα και νύχτα, στα χαρακώματα και στα εργοστάσια, η ουκρανική εργατική τάξη δίνει τη ζωή και τη δύναμή της για να υπερασπιστεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του έθνους της. Όλο αυτό το διάστημα, οι εργαζόμενοι θέτουν στον εαυτό τους το ερώτημα: «Γιατί οι ολιγάρχες και οι κυβερνώντες δεν στέλνουν τους γιους τους στο μέτωπο, αλλά τους στέλνουν στο εξωτερικό ή σε βολικές θέσεις “διοικητικής υπηρεσίας” στις ένοπλες δυνάμεις;». Πάρτε, για παράδειγμα, τη σκανδαλώδη περίπτωση του γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Ντανίλοφ, του οποίου ο γιος σε στρατιωτική ηλικία βρίσκεται σήμερα στο Μαϊάμι.
Περισσότερα ερωτήματα: «Σε ποιον ανήκει η χώρα που υπερασπιζόμαστε; Αν θυσιάζουμε τα πάντα στον αγώνα μας για τη νίκη επί των κατοχικών δυνάμεων του Πούτιν, γιατί θα πρέπει να ανεχόμαστε αντεργατικά και αντισυνδικαλιστικά διατάγματα και νόμους που μας επιβάλλονται από το Κίεβο, από ολιγάρχες συνδεδεμένους με ξένους καπιταλιστές και το ΔΝΤ;»
Από το IWL-FI στην Ουκρανία, καταθέτουμε αυτούς τους προβληματισμούς, και μαζί με αυτούς, τις απαντήσεις μας: Για 20 μήνες, αντιμετωπίσαμε έναν εισβολέα εχθρό με ελάχιστα όπλα και πυρομαχικά. Και μάθαμε να τα χρησιμοποιούμε και να αποδεικνύουμε, πάνω απ’ όλα στους εαυτούς μας, το δικαίωμά μας να ελέγχουμε την τύχη της χώρας μας. Αυτό το δικαίωμα δεν ανήκει στους καπιταλιστές και τους γραφειοκράτες, οι οποίοι απέκτησαν τα χρήματα και την περιουσία τους μόνο ως αποτέλεσμα της εκμετάλλευσής μας.