Ο Howie Hawkins εξετάζει την τοξική σχέση του πασιφισμού και του καμπισμού που κρύβεται πίσω από μια ολοσέλιδη «αντιπολεμική» καταχώρηση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στους New York Times, περισσότερο από ένα χρόνο μετά τη βάρβαρη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Μια ολοσέλιδη καταχώρηση[1] στην εφημερίδα New York Times της 16ης Μαΐου 2023 αποτελεί παράδειγμα της ηθικής χρεοκοπίας και της αυτοκρατορικής αλαζονείας ορισμένων καλά χρηματοδοτούμενων ομάδων της αυταρχικής Αριστεράς και του πασιφιστικού αντιπολεμικού κινήματος που αντιτίθενται στην αλληλεγγύη προς την αντίσταση της Ουκρανίας στην εισβολή της Ρωσίας.
Η καταχώριση έγινε από το Eisenhower Media Network (EMN)[2], το οποίο διεξάγει εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης[3] με τη συμμετοχή πρώην στρατιωτικών, αξιωματούχων των μυστικών υπηρεσιών και της εθνικής ασφάλειας. Ζητούν από τις ΗΠΑ να τερματίσουν τη στρατιωτική βοήθεια για την αυτοάμυνα της Ουκρανίας και να χρησιμοποιήσουν τη διπλωματική δύναμη των ΗΠΑ για να επιβάλουν μια ειρηνευτική διευθέτηση. Ο κύριος δωρητής του EMN είναι ο συνιδρυτής της Ben & Jerry’s Μπεν Κοέν, ο οποίος έχει δώσει στο EMN περισσότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια[4]. Το κόστος μιας ολοσέλιδης διαφήμισης στους New York Times ανέρχεται σε πάνω από 150.000 δολάρια[5].
Η ηθική χρεοκοπία της καταχώρησης έχει τις ρίζες της στην υποτιθέμενη ουδετερότητά της μεταξύ του επιτιθέμενου και του θύματός του. «Απορρίπτουμε την ιδέα ότι οι διπλωμάτες, που επιδιώκουν την ειρήνη, πρέπει να επιλέξουν πλευρά, στην προκειμένη περίπτωση είτε τη Ρωσία είτε την Ουκρανία», αναφέρει η καταχώριση.
Στην πραγματικότητα, ο γενοκτονικός χαρακτήρας του πολέμου της Ρωσίας για την επαναποικιοποίηση της Ουκρανίας έγινε σαφής από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στην ομιλία του στις 21 Φεβρουαρίου 2022, με την οποία δικαιολόγησε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία[6]. Σε αυτήν προέβαλε ισχυρισμούς που ο ίδιος και άλλοι ηγέτες του Κρεμλίνου διατυπώνουν επανειλημμένα εδώ και πολλά χρόνια[7]. Ισχυρίζονται ότι η Ουκρανία δεν είναι ένα πραγματικό έθνος εκτός της Ρωσίας και είναι απλώς μια μυθοπλασία που δημιουργήθηκε από τον Λένιν και τους Μπολσεβίκους. Οι γενοκτονικές προθέσεις της εισβολής της Ρωσίας ενισχύθηκαν σε ένα άρθρο του βετεράνου Ρώσου υπερεθνικιστή Τιμοφέι Σεργκέιτσεφ. Το άρθρο έχει τίτλο «Τι πρέπει να κάνει η Ρωσία με την Ουκρανία;»[8]. Δημοσιεύθηκε από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων του Κρεμλίνου RIA Novosti στις 3 Απριλίου 2022, την ίδια ημέρα που έγιναν γνωστές οι μαζικές δολοφονίες Ουκρανών αμάχων στην Μπούτσα από τους Ρώσους κατακτητές[9].
Ο Σεργκέιτσεφ έγραψε: «Η αποναζιστικοποίηση θα περιλαμβάνει αναπόφευκτα και την απο-ουκρανοποίηση», πράγμα που, όπως εξήγησε, σημαίνει ότι «ένας σημαντικός αριθμός απλών ανθρώπων είναι επίσης ένοχος για το ότι είναι παθητικοί ναζί και συνεργοί των ναζί.... [Οι ελίτ της Ουκρανίας] πρέπει να εκκαθαριστούν, καθώς δεν μπορούν να αναδιαπαιδαγωγηθούν, και ο κοινωνικός βάλτος που τους υποστήριξε πρέπει να υποστεί την τρομοκρατία του πολέμου και να πληρώσει για τα εγκλήματά του»[10].
Για να ξετρυπώσουν τους πιστούς στην Ουκρανία στα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη, οι Ουκρανοί πολίτες οδηγούνται σε στρατόπεδα φιλτραρίσματος[11], όπου όσοι παραμένουν πιστοί στην Ουκρανία κρατούνται, ανακρίνονται και συχνά υποβάλλονται σε καταναγκαστική εργασία, βασανιστήρια, βιασμούς, εκτελέσεις και/ή απελάσεις στη Ρωσία, ενώ τα παιδιά που έχουν απαχθεί στέλνονται σε ρωσικά στρατόπεδα αναμόρφωσης[12]. Το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για τη Γερμανία δήλωσε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι οι επιθετικοί πόλεμοι είναι «το υπέρτατο διεθνές έγκλημα που διαφέρει από τα άλλα εγκλήματα πολέμου μόνο στο ότι περιέχει μέσα του το συσσωρευμένο κακό του συνόλου»[13]. Στον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας, οι Ουκρανοί εισαγγελείς έχουν ήδη εντοπίσει 80.000 συγκεκριμένα εγκλήματα πολέμου που θέλουν να διώξουν[14].
Η Ερευνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Ουκρανία ανέφερε τον Μάρτιο ότι αυτά τα εγκλήματα πολέμου περιλαμβάνουν «επιθέσεις εναντίον αμάχων και υποδομών που σχετίζονται με την ενέργεια, εσκεμμένες δολοφονίες, παράνομο εγκλεισμό, βασανιστήρια, βιασμούς και άλλη σεξουαλική βία, καθώς και παράνομες μεταφορές και απελάσεις παιδιών»[15].
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ανέφερε τον περασμένο Νοέμβριο ότι 14 εκατομμύρια Ουκρανοί, το ένα τρίτο του ουκρανικού λαού, είχαν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους από τη ρωσική εισβολή[16]. Αν οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες της διαφήμισης δεν μπορούν να διαλέξουν πλευρά μεταξύ της βίας των Ρώσων επιτιθέμενων και της αυτοάμυνας του ουκρανικού λαού, δεν έχουν καμία ηθική που να αξίζει τον σεβασμό. Η καταχώριση παρακαλεί τους Αμερικανούς διπλωμάτες και τους αναγνώστες να μην επιλέξουν πλευρά μεταξύ των Ρώσων εγκληματιών πολέμου και των Ουκρανών θυμάτων τους. Αλλά υπό αυτές τις συνθήκες, η ουδετερότητα είναι συνενοχή στον γενοκτονικό επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας.
Αυτοκρατορική αλαζονεία
Η καταχώριση απορρίπτει το να πάρει κανείς θέση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, αλλά δεν απορρίπτει την αυτοκρατορική αλαζονεία που θεωρεί ότι οι ΗΠΑ μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη διπλωματική τους δύναμη για να φέρουν ειρήνη στην Ουκρανία. «Ως Αμερικανοί και εμπειρογνώμονες σε θέματα εθνικής ασφάλειας», αναφέρει η διαφήμιση, «καλούμε τον Πρόεδρο Μπάιντεν και το Κογκρέσο να χρησιμοποιήσουν όλες τους τις δυνάμεις για να τερματίσουν γρήγορα τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας μέσω της διπλωματίας». Το τι έχουν να πουν οι Ουκρανοί για μια δίκαιη ειρηνευτική διευθέτηση δεν λαμβάνεται πουθενά υπόψη στην καταχώριση, αντανακλώντας μια αποικιοκρατική νοοτροπία όπου μετράνε μόνο τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το τι θέλουν οι ντόπιοι δεν έχει σημασία.
Αντί να εξετάζει τις ουκρανικές φωνές, η καταχώριση είναι μια μακροσκελής αφήγηση σχετικά με, όπως λέει ένας από τους υπότιτλους, «Το να βλέπεις τον πόλεμο μέσα από τα μάτια της Ρωσίας». Αυτό σίγουρα το κάνει, για παράδειγμα, χαρακτηρίζοντας τα αμερικανικά όπλα προς την Ουκρανία «πόλεμο κατά της Ρωσίας μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό». Ο χαρακτηρισμός αυτός παραθέτει το τσιτάτο που συχνά εκφράζεται από Ρώσους ηγέτες, μεταξύ των οποίων ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Ντμίτρι Πεσκόφ εκπρόσωπος του Πούτιν, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού και ο πρόεδρος της επιτροπής διεθνών υποθέσεων του ρωσικού κοινοβουλίου Λεονίντ Σλούτσκι[17], χωρίς να τους αποδίδεται.
Οι Ρώσοι, με τη σειρά τους, πήραν αυτή τη φράση[18] από τους ιδεολογικούς τους συνοδοιπόρους μεταξύ των Αμερικανών συντηρητικών[19], όπως ο Ρον Πολ και ο Τάκερ Κάρλσον[20], καθώς και από διπλωμάτες και καθηγητές του κατεστημένου, όπως ο Τσας Φρίμαν και ο Τζον Μέρσιμερ[21]. Άλλοι που έχουν επίσης αρχίσει να επαναλαμβάνουν αυτή την κοινοτοπία, όπως ο Νόαμ Τσόμσκι[22], η Μίντια Μπέντζαμιν[23] και το The Greyzone[24], ανήκουν στο περιθώριο της καμπιστικής Αριστεράς[25] και των κινημάτων ειρήνης που αντιτίθενται στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ υποστηρίζοντας το υποτιθέμενο αντιιμπεριαλιστικό στρατόπεδο των υπολοίπων, ανεξάρτητα από το πόσο καταπιεστικές, εκμεταλλευτικές και στην πραγματικότητα ιμπεριαλιστικές μπορεί να είναι αυτές οι κυβερνήσεις.
Η παθητική «κατανόηση» της καταχώρησης για την επιθετικότητα της Ρωσίας είναι παθητικός-επιθετικός πασιφισμός. «Η άμεση αιτία αυτού του καταστροφικού πολέμου στην Ουκρανία είναι η εισβολή της Ρωσίας. Ωστόσο, τα σχέδια και οι ενέργειες για την επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας χρησίμευσαν για να προκαλέσουν τους ρωσικούς φόβους». Με άλλα λόγια, η Ρωσία εισέβαλε αλλά κατηγόρησε το ΝΑΤΟ.
Ο ίδιος παθητικός-επιθετικός πασιφισμός παρουσιάζεται στις αρχές του κειμένου, όπου ζητείται η διπλωματία των ΗΠΑ για να τερματιστεί ο πόλεμος πριν «ο πόλεμος» γίνει πυρηνικός. Δεν αναγνωρίζει ότι μόνο η Ρωσία έχει εκτοξεύσει πυρηνικές απειλές (ή ότι είναι πράγματι η μόνη πυρηνική δύναμη). Το ζητούμενο είναι να τρομάξει τον κόσμο, ώστε να πιέσει τις ΗΠΑ να αναγκάσουν την Ουκρανία να παραχωρήσει συμβιβασμούς που αποδέχονται τις ρωσικές προσαρτήσεις ουκρανικών εδαφών, προκειμένου να σταματήσει ένας πυρηνικός πόλεμος. Η καταχώρηση αγνοεί τις ολέθριες συνέπειες για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, τον αφοπλισμό και την αποτροπή πυρηνικού πολέμου, αν ο πυρηνικός εκφοβισμός της Ρωσίας πετύχει. Τα διδάγματα που θα αντληθούν θα είναι τα ίδια διδάγματα που το Ιράν και η Βόρεια Κορέα άντλησαν μετά τις εισβολές στο Ιράκ και τη Λιβύη, αφού τα δύο τελευταία έθνη εγκατέλειψαν τα προγράμματα πυρηνικών όπλων τους.
Η ιμπεριαλιστική οπτική της καταχώρησης παρουσιάζεται σε ένα γράφημα που δείχνει τις στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη δίπλα σε υποθετικές ρωσικές στρατιωτικές βάσεις στον Καναδά και το Μεξικό, θέτοντας το ερώτημα «Τι θα γινόταν αν το παπούτσι ήταν στο άλλο πόδι;». Αν και το ευρωπαϊκό γράφημα δεν δείχνει στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία επειδή δεν υπάρχουν, το έμμεσο μήνυμα είναι ότι η Ρωσία θα πρέπει να έχει τη δική της σφαίρα επιρροής στην Ανατολική Ευρώπη, όπως ακριβώς οι ΗΠΑ έχουν τη δική τους σφαίρα επιρροής στην Αμερική στο πλαίσιο του δόγματος Μονρόε. Εδώ η καταχώρηση αποδέχεται το ιμπεριαλιστικό δόγμα ότι οι μεγάλες δυνάμεις έχουν το δικαίωμα να μοιράζουν τον κόσμο μεταξύ τους σε δικές τους σφαίρες επιρροής πάνω σε μικρότερα έθνη. Θα ήταν άλλο πράγμα αν η καταχώρηση υποστήριζε τις διαπραγματεύσεις ΗΠΑ/Ρωσίας για αμοιβαίες συμφωνίες ασφάλειας και αφοπλισμού. Είναι άλλο όμως το να δικαιολογείται η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία υπονοώντας ότι οι ΗΠΑ θα δικαιολογούνταν να εισβάλουν στο Μεξικό και τον Καναδά αν φιλοξενούσαν ρωσικές βάσεις.
Αποπροσανατολιστικό χρονοδιάγραμμα
Η καταχώρηση περιλαμβάνει ένα παραπλανητικό χρονοδιάγραμμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη και της επιθετικής πυρηνικής πολιτικής των ΗΠΑ, όπως η μονομερής απόσυρση από τρεις συνθήκες ελέγχου των πυρηνικών όπλων και η τοποθέτηση χώρων εκτόξευσης πυραύλων στην Πολωνία και τη Ρουμανία. Στις κινήσεις αυτές πρέπει να ασκηθεί κριτική και να καταγγελθούν, αλλά δεν δικαιολογούν την εισβολή της Ρωσίας. Το χρονοδιάγραμμα αφήνει έξω πολλά άλλα γεγονότα που είναι κρίσιμα για την κατανόηση της σύγκρουσης, ξεκινώντας από το Μνημόνιο της Βουδαπέστης του 1994, με το οποίο η Ουκρανία παρέδωσε στη Ρωσία τα πυρηνικά όπλα που κληρονόμησε από τη Σοβιετική Ένωση σε αντάλλαγμα υποσχέσεων από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Κίνα για την προστασία της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Η Ρωσία επαναβεβαίωσε την υπόσχεση αυτή στη Συνθήκη Φιλίας Ρωσίας-Ουκρανίας του 1997.
Αυτό που οι περισσότεροι Ουκρανοί θεωρούν[26] ως λαϊκή επανάσταση το 2014 κατά της διαφθοράς, της ολιγαρχίας και της αστυνομικής βίας από έναν υποστηριζόμενο από τη Ρωσία κλεπτοκράτη, τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς, παρουσιάζεται «ως πραξικόπημα από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ». Η άμεση έναρξη του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας μετά την επανάσταση –με τη στρατιωτική της επέμβαση στην Κριμαία και το Ντονμπάς– δεν αναφέρεται στο χρονοδιάγραμμα. Ούτε η παθητική αντίδραση των ΗΠΑ και των χωρών του ΝΑΤΟ σε αυτή την επιθετικότητα. Το χρονοδιάγραμμα για την περίοδο 2015-2020 σημειώνει μόνο την αύξηση των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη από τον Ομπάμα το 2015, η οποία αντιστράφηκε κατά πολύ από τον πρόεδρο Τραμπ το 2020, και την αποχώρηση των ΗΠΑ από τις συνθήκες για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς και τους ανοικτούς ουρανούς υπό τον Τραμπ. Η απαρίθμηση μόνο αυτών των γεγονότων είναι παραπλανητική. Η βασική πολιτική των ΗΠΑ και των χωρών του ΝΑΤΟ απέναντι στον πόλεμο χαμηλής έντασης της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν παθητική. Να τι σήμαινε τότε το Δόγμα Ομπάμα για την Ουκρανία σύμφωνα με τον ίδιο τον Πρόεδρο Ομπάμα:
«Ο Πούτιν ενήργησε στην Ουκρανία ως απάντηση σε ένα πελατειακό κράτος που ήταν έτοιμο να ξεφύγει από τα χέρια του […] Το γεγονός είναι ότι η Ουκρανία, η οποία είναι μια μη νατοϊκή χώρα, θα είναι ευάλωτη στη στρατιωτική κυριαρχία της Ρωσίας, ό,τι κι αν κάνουμε.»[27]
Αυτά για την υποτιθέμενη υποστήριξη των ΗΠΑ προς τη δημοκρατία και το δικαίωμα εθνών όπως η Ουκρανία στην αυτοδιάθεση. Η ρωσική πολιτική της Γερμανίας υπό την Άνγκελα Μέρκελ[28] επικεντρώθηκε στην εμβάθυνση των οικονομικών δεσμών με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2. Αυτό θεωρήθηκε τόσο προς το συμφέρον της γερμανικής οικονομίας όσο και (λανθασμένα) ως αποτρεπτικός παράγοντας για περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία, επειδή θα έθετε σε κίνδυνο τα οικονομικά συμφέροντα της ίδιας της Ρωσίας.
Το προτελευταίο γεγονός στο χρονοδιάγραμμα δείχνει ότι οι ΗΠΑ απέρριψαν «αμέσως» τις ρωσικές προτάσεις διαπραγμάτευσης. Οι ρωσικές προτάσεις της 17ης Δεκεμβρίου περιγράφονται καλύτερα ως απαιτήσεις, με τη ρωσική επιμονή να αποσύρουν οι ΗΠΑ τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ πίσω στο στρατιωτικό τους αποτύπωμα πριν από το 1997, διαφορετικά – το «διαφορετικά» είναι τα 150.000 ρωσικά στρατεύματα που έχουν συγκεντρωθεί στα σύνορα της Ουκρανίας. Η Ρωσία επέμενε να «διαπραγματεύεται» μόνο με τις ΗΠΑ, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να αποδεχθούν και να επιβάλουν τις απαιτήσεις της Ρωσίας εκ μέρους των 31 κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ απάντησαν αμέσως, λέγοντας ότι ορισμένες από τις προτάσεις της Ρωσίας είχαν βάση και άξιζε να τις διαπραγματευτούν. Έστειλαν συντονισμένες γραπτές απαντήσεις στις 27 Ιανουαρίου σχετικά με τον αφοπλισμό και τις πανευρωπαϊκές ανησυχίες για την ασφάλεια που είχε θέσει η Ρωσία[29].
Ωστόσο, ο Πούτιν είχε ήδη υπογράψει τα σχέδια μάχης[30] για την εισβολή στην Ουκρανία στις 18 Ιανουαρίου, όπως διαπίστωσε η Ουκρανία από τα ρωσικά σχέδια μάχης που κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας της εισβολής πλήρους κλίμακας. Οι Βολοντίμιρ Άρτιουχ και Τάρας Φεντίρκο, μέλη της δημοκρατικής σοσιαλιστικής οργάνωσης Σοτσιάλνιι Ρουχ[31] της Ουκρανίας, εξέτασαν αυτό το διπλωματικό επεισόδιο, ενώ παράλληλα αξιολόγησαν τις διαπραγματεύσεις των συμφωνιών του Μινσκ του 2014-2015 και την ειρηνευτική συμφωνία που βρίσκεται στο τραπέζι στα τέλη Μαρτίου του 2022. Στο άρθρο τους με τίτλο «Όχι, η Δύση δεν σταμάτησε τις ειρηνευτικές συνομιλίες της Ουκρανίας με τη Ρωσία»[32], καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι «στο ρεπερτόριο της Ρωσίας, η διπλωματία υποτάσσεται σταθερά στη χρήση βίας». Αλλά μόνο οι ρωσικές απόψεις, όχι οι ουκρανικές, αποτελούν μέρος του χρονοδιαγράμματος που παρουσιάζει η καταχώριση. Το τελευταίο σημείο του χρονοδιαγράμματος σημειώνει ότι η ρωσική εισβολή ξεκίνησε στις 22 Φεβρουαρίου 2022. Ωστόσο, για τους Ουκρανούς, η 24η Φεβρουαρίου σηματοδοτεί την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας σε έναν πόλεμο που ξεκίνησε το 2014 με τις στρατιωτικές επεμβάσεις της Ρωσίας στην Κριμαία και το Ντονμπάς.
Μεγάλο μέρος της καταχώρησης επικαλείται πολλές προειδοποιήσεις κατά τη διάρκεια ετών από τις ελίτ της εθνικής ασφάλειας –από τον Τζορτζ Κένναν και τον Χένρι Κίσινγκερ μέχρι τον σημερινό διευθυντή της CIA Γουίλιαμ Μπερνς– σχετικά με την πιθανή στρατιωτική αντίδραση της Ρωσίας στην επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη. Πολλά πρέπει να επικριθούν για την πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας από τη δεκαετία του 1990. Αντί της διπλωματίας για τη δημιουργία μιας αμοιβαία επωφελούς πανευρωπαϊκής συμφωνίας ασφάλειας, αυτό που πρότεινε ο σοβιετικός ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ως Κοινό Ευρωπαϊκό Σπίτι[33] κατά την επανένωση της Γερμανίας το 1989, το ΝΑΤΟ επιδίωξε τη στρατιωτική επέκταση κατά της Ρωσίας. Αλλά αντί να υποστηρίξει την επιστροφή σε αυτή την ευρύτερη διπλωματική ατζέντα με τη Ρωσία, η καταχώρηση καλεί σε «άμεση κατάπαυση του πυρός και διαπραγματεύσεις». Από το πλαίσιο της καταχώρησης, είναι σαφές ότι αυτό σημαίνει διαπραγματεύσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας για την Ουκρανία. Πουθενά η καταχώρηση δεν αναφέρει ότι οι Ουκρανοί έχουν οποιοδήποτε ρόλο στις διαπραγματεύσεις. Καλούν τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ να διαπραγματευτούν με τους Ρώσους ιμπεριαλιστές για να τεμαχίσουν και να χωρίσουν την Ουκρανία μεταξύ τους προς το συμφέρον της «ειρήνης».
Την ίδια εβδομάδα που δημοσιεύτηκε η καταχώριση, η εβδομαδιαία στήλη[34] του Code Pink των Μίντια Μπέντζαμιν και Νίκολας Ντέιβις ασχολήθηκε με την καταχώριση και προώθησε την ίδια ατζέντα. Η στήλη παρουσιάζει την ίδια ηθική κατάπτωση και την ίδια κώφωση στις ουκρανικές εκκλήσεις για αντιπολεμική αλληλεγγύη. Η έκκληση για κατάπαυση του πυρός και διαπραγματεύσεις που ακούμε από το EMN και τη Μίντια Μπέντζαμιν είναι στην πραγματικότητα μια έκκληση προς τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν την επιρροή της στρατιωτικής και οικονομικής τους βοήθειας για να εξαναγκάσουν την Ουκρανία να δεχτεί συμβιβασμό βασισμένο σε παραχωρήσεις ουκρανικών εδαφών στη Ρωσία. Η Μπέντζαμιν προεξοφλεί την υπόθεσή της λέγοντας ότι το να πάρει πίσω η Ουκρανία τα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη «απλά δεν πρόκειται να συμβεί»[35] και ότι ως εκ τούτου η Ουκρανία πρέπει να συμβιβαστεί και να δεχτεί μια συμφωνία «γη έναντι ειρήνης» που αφήνει μεγάλο μέρος της ουκρανικής γης υπό ρωσική κατοχή. Αυτό που θέλει ο ουκρανικός λαός δεν λαμβάνεται υπόψη. Στην πραγματικότητα, ο ουκρανικός λαός απορρίπτει συντριπτικά τις εδαφικές παραχωρήσεις, με διαφορά 87% έναντι 9% στην πιο πρόσφατη[36] από τις πέντε έρευνες που διεξήγαγε το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου μεταξύ Μαΐου 2022 και Φεβρουαρίου 2023. Και οι πέντε έρευνες έδειξαν σταθερά παρόμοιες απόψεις.
Οι αντιφάσεις αυτής της προσέγγισης έχουν επισημανθεί από τον John Feffer στο Foreign Policy in Focus:
«Αυτοί οι ειδήμονες-ακτιβιστές πιστεύουν, μαζί με τη [Μαντλίν] Ολμπράιτ, ότι η Αμερική είναι το αναντικατάστατο έθνος σε αυτή τη σύγκρουση, ότι έχει τη δύναμη να επιβάλει μια κατάπαυση του πυρός, να διαπραγματευτεί μια ειρήνη και να αναδιαμορφώσει την ευρωπαϊκή τάξη ασφαλείας. Αυτή η αφελής πίστη στη δύναμη της αμερικανικής αυτοκρατορίας απορρέει από μια λανθασμένη κατανόηση του ρόλου που έχουν διαδραματίσει οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ουκρανία (ότι σκηνοθέτησαν το “πραξικόπημα” το 2014, ότι μπλόκαραν μόνες τους πιθανές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μετά την εισβολή πέρυσι). Σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα, ακόμη και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν την υπεροχή τους για το “κακό” στο παρελθόν, μπορούν να γυρίσουν πίσω σαν σούπερ κακός που είδε το φως του και να χρησιμοποιήσουν αυτή την υπεροχή για το “καλό”. Με αυτόν τον τρόπο, μια λανθασμένη ανάγνωση του παρελθόντος παράγει ανούσιες συστάσεις πολιτικής σήμερα.»[37]
Πλούσιοι καμπιστές
Το Eisenhower Media Network είναι μία από τις πολλές καλά χρηματοδοτούμενες ομάδες που προωθούν αυτή την ηθικά χρεοκοπημένη, αυτοκρατορικά αλαζονική ανοησία. Το Code Pink ξόδεψε πάνω από 1,5 εκατομμύρια δολάρια το 2022[38], συμπεριλαμβανομένων περίπου 377.000 δολαρίων σε μισθούς για είκοσι περίπου υπαλλήλους και ασκούμενους. Η κύρια πηγή χρηματοδότησης του Code Pink είναι το ίδρυμα Benjamin Foundation[39] της οικογένειάς της, του οποίου η Μίντια Μπέντζαμιν είναι πρόεδρος. Το Code Pink συνδέεται μέσω προσωπικών σχέσεων, μελών διοικητικών συμβουλίων και χρηματοδότησης με ένα ευρύτερο αλληλένδετο δίκτυο οργανώσεων της καμπιστικής Αριστεράς που υποστηρίζουν δικτατορικές κυβερνήσεις όπως της Κίνας, του Ιράν, της Βόρειας Κορέας, της Ρωσίας και της Συρίας. Παρόλο που αυτές οι κυβερνήσεις καταπιέζουν τις εθνικές μειονότητες, συντρίβουν τα φιλοδημοκρατικά και εργατικά κινήματα και σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν τα δικά τους ιμπεριαλιστικά σχέδια, θεωρούνται ότι ανήκουν στο αντιιμπεριαλιστικό στρατόπεδο επειδή βρίσκονται σε σύγκρουση με τον δυτικό ιμπεριαλισμό που καθοδηγείται από τις ΗΠΑ.
Μια ευρέως διαδεδομένη προοπτική της καμπιστικής Αριστεράς είναι ότι η άνοδος ενός πολυπολικού κόσμου[40] καπιταλιστικών κρατών, αλλά με επικεφαλής τη «σοσιαλιστική» Κίνα και άλλα μικρότερα κατ’ όνομα σοσιαλιστικά κράτη, θα αντικαταστήσει την ηγεμονία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και θα ανοίξει χώρο για σοσιαλιστικές εξελίξεις. Αυτή η καθοδηγούμενη από τα πάνω προς τα κάτω, κρατική πορεία προς το σοσιαλισμό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις μαρξιστικές και αναρχικές παραδόσεις που υποστηρίζουν ότι ο σοσιαλισμός, και μια διεθνής σοσιαλιστική πολυπολικότητα[41], πρέπει να αναπτυχθεί από τα κάτω μέσω λαϊκών φιλοδημοκρατικών κινημάτων των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων σε πραγματικές πολιτικές και οικονομικές δημοκρατίες.
Οι έρευνες του Fashbusters[42] και του New Lines Magazine[43] διαπίστωσαν ότι ένα πλέγμα οργανώσεων με αυτή την καμπιστική προοπτική χρηματοδοτήθηκε με δεκάδες εκατομμύρια δολάρια τα τελευταία χρόνια από τον Ρόι Σίνγκαμ, σύζυγο της Τζόντι Έβενς, συνιδρύτριας και προέδρου του Code Pink. Ο Σίνγκαμ έκανε την περιουσία του αναπτύσσοντας λογισμικό για παγκόσμιες εταιρείες, ιδίως για κινεζικές εταιρείες όπως η Huawei, και εξακολουθεί να επενδύει σε μεγάλο βαθμό σε κινεζικές εταιρείες. Τα χρήματά του διοχετεύονται σε αυτό το δίκτυο οργανώσεων μέσω του Goldman Sachs Philanthropy Fund, ενός φιλανθρωπικού οργανισμού που χρηματοδοτείται από δωρητές και αποκρύπτει τους δωρητές του σκοτεινού χρήματος από τα δημόσια αρχεία. Μεταξύ των οργανισμών που λαμβάνουν αυτά τα κεφάλαια είναι η Tricontinental[44] του Βιτζάι Πρασάντ και το People’s Forum[45], ένα κέντρο μέσων ενημέρωσης και εκδηλώσεων σε μια περιοχή υψηλών ενοικίων του Κέντρου του Μανχάταν. Η στελέχωση και η ηγεσία αυτών των οργανώσεων είναι διασυνδεδεμένη με το Κόμμα για τον Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση, του οποίου η μετωπική οργάνωση ANSWER ήταν ο κύριος διοργανωτής το 2022 διαδηλώσεων και φόρουμ κατά της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία, δύο από αυτά στο People’s Forum.
Η χρηματοδότηση αυτών των ομάδων του στρατοπέδου ωχριά σε σύγκριση με τα λόμπι της στρατιωτικής βιομηχανίας που υποστηρίζουν τις στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ σε όλους τους τομείς. Αλλά η χρηματοδότησή τους ξεπερνά επίσης τις αποσπασματικές εθελοντικές προοδευτικές ομάδες αλληλεγγύης στην Ουκρανία, όπως το Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία [Ukraine Solidarity Network], η Εκστρατεία Σοσιαλιστικής Αλληλεγγύης στην Ουκρανία [Ukraine Socialist Solidarity Campaign] και η Ομάδα Εργασίας των Βετεράνων για την Ειρήνη στην Ουκρανία [Veterans for Peace Ukraine Working Group][46]. Μέχρι στιγμής, μια ισχυρή πλειοψηφία προοδευτικών και ειρηνικά σκεπτόμενων ανθρώπων στις ΗΠΑ εξακολουθεί να υποστηρίζει τη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια για την αυτοάμυνα της Ουκρανίας[47].
Οι προοδευτικές ομάδες αλληλεγγύης εργάζονται για την οικοδόμηση ηθικής, πολιτικής και υλικής υποστήριξης στα κοινωνικά και εργατικά κινήματα του λαού της Ουκρανίας στην αντίστασή του ενάντια στη ρωσική εισβολή και στον αγώνα του για ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Όσοι/όσες από εμάς στο κίνημα αλληλεγγύης γνωρίζουμε, ακούγοντας τους συντρόφους μας στα προοδευτικά κοινωνικά και εργατικά κινήματα της Ουκρανίας, ότι η Ουκρανία αντιμετωπίζει έναν διμέτωπο αγώνα ενάντια τόσο στον κυρίως στρατιωτικό ιμπεριαλισμό της Ρωσίας όσο και στον κυρίως οικονομικό ιμπεριαλισμό της Δύσης, ο οποίος εκδηλώνεται στο τεράστιο εξωτερικό χρέος της Ουκρανίας και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων, λιτότητας και απορρύθμισης που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Ουκρανίας. Είμαστε ενάντια τόσο στον ρωσικό ιμπεριαλισμό όσο και στον δυτικό ιμπεριαλισμό υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ. Ενώ υποστηρίζουμε τη στρατιωτική ενίσχυση από οποιαδήποτε πηγή προς την κυβέρνηση της Ουκρανίας και τις ένοπλες δυνάμεις της για την αντίστασή της στη ρωσική εισβολή, δίνουμε την πολιτική μας στήριξη στα προοδευτικά κοινωνικά και εργατικά κινήματα της Ουκρανίας, τα οποία, όπως το θέτει ο Ουκρανός σοσιαλιστής Ντένις Πίλας, πολεμούν τόσο «τα ρωσικά τανκς όσο και τις δυτικές τράπεζες».
Μετάφραση: elaliberta.gr
Howie Hawkins, “Pricey Propaganda Against Ukraine Solidarity”, Tempest, 2 Ιουλίου 2023, https://www.tempestmag.org/2023/07/pricey-propaganda-against-ukraine-solidarity/. Αναδημοσίευση: Europe Solidaire Sans Frontières, https://www.europe-solidaire.org/spip.php?article67023.
Σημειώσεις
[1] “The U.S. Should Be a Force for Peace in the World”, Eisenhower Media Network, https://eisenhowermedianetwork.org/russia-ukraine-war-peace/.
[2] “About EMN”, Eisenhower Media Network, https://eisenhowermedianetwork.org/about/.
[3] Anna Nemtsova, “Ben & Jerry’s Founder Is ‘Top Donor’ of Group Campaigning Against U.S. Military Support for Ukraine”, Daily Beast, 20 Μαρτίου 2023, https://www.thedailybeast.com/ben-and-jerrys-founder-ben-cohen-funds-campaign-against-ukraine-military-support.
[4] Fred Thys, “Vermont nonprofit founded by ice cream magnate Ben Cohen opposes U.S. support for Ukraine”, VTDigger, 20 Μαρτίου 2023, https://vtdigger.org/2023/03/20/vermont-nonprofit-founded-by-ice-cream-magnate-ben-cohen-opposes-u-s-support-for-ukraine/.
[5] “How much does it cost to put a full-page ad in The New York Times?”, BioSidmartin, 15 Απριλίου 2021, https://biosidmartin.com/how-much-does-it-cost-to-put-a-full-page-ad-in-the-new-york-times/.
[6] “Address by the President of the Russian Federation”, President of Russia, 21 Φεβρουαρίου 2022, http://en.kremlin.ru/events/president/transcripts/67828.
[7] Björn Alexander Düben, “‘There is no Ukraine’: Fact-Checking the Kremlin’s Version of Ukrainian History”, LSE, 1 Ιουλίου 2020, https://blogs.lse.ac.uk/lseih/2020/07/01/there-is-no-ukraine-fact-checking-the-kremlins-version-of-ukrainian-history/.
[8] Mariia Kravchenko, “What should Russia do with Ukraine? [Translation of a propaganda article by a Russian publication]”, 4 Απριλίου 2022, https://medium.com/@kravchenko_mm/what-should-russia-do-with-ukraine-translation-of-a-propaganda-article-by-a-russian-journalist-a3e92e3cb64.
[9] Yousur Al-Hlou, Masha Froliak, Dmitriy Khavin, Christoph Koettl, Haley Willis, Alexander Cardia, Natalie Reneau, Malachy Browne, “Caught on Camera, Traced by Phone: The Russian Military Unit That Killed Dozens in Bucha”, The New York Times, 22 Δεκεμβρίου 2022, https://www.nytimes.com/2022/12/22/video/russia-ukraine-bucha-massacre-takeaways.html.
[10] Alexey Kovalev, “Russia’s Ukraine Propaganda Has Turned Fully Genocidal”, Foreign Policy, 9 Απριλίου 2022, https://foreignpolicy.com/2022/04/09/russia-putin-propaganda-ukraine-war-crimes-atrocities/.
[11] Faustine Vincent and Emmanuel Grynszpan, “In occupied Ukraine, an archipelago of Russian ‘filtration camps’”, Le Monade, 6 Σεπτεμβρίου 2022, https://www.lemonde.fr/en/international/article/2022/09/06/in-occupied-ukraine-an-archipelago-of-russian-filtration-camps_5996022_4.html. “‘We Had No Choice’. ‘Filtration’ and the Crime of Forcibly Transferring Ukrainian Civilians to Russia”, Human Rights Watch, 1 Σεπτεμβρίου 2022, https://www.hrw.org/report/2022/09/01/we-had-no-choice/filtration-and-crime-forcibly-transferring-ukrainian-civilians.
[12] Helen Sullivan, “Thousands of Ukrainian children put through Russian ‘re-education’ camps, US report finds”, The Guardian, 15 Φεβρουαρίου 2023, https://www.theguardian.com/world/2023/feb/15/ukraine-children-sent-russia-re-education-camps.
[13] “The Judgment: The Nazi Regime in Germany”, Avalon Project - Documents in Law, History and Diplomacy, https://avalon.law.yale.edu/imt/judnazi.asp#common.
[14] Kevin Freking, “Ukraine’s top prosecutor speaks of ‘evil’ Russian atrocities”, APnews, 19 Απριλίου 2023, https://apnews.com/article/congress-ukraine-russia-war-crimes-torture-1015b6b6393489d088b0980225ff4509.
[15] “War crimes, indiscriminate attacks on infrastructure, systematic and widespread torture show disregard for civilians, says UN Commission of Inquiry on Ukraine”, OHCHR, 16 Μαρτίου 2023, https://www.ohchr.org/en/press-releases/2023/03/war-crimes-indiscriminate-attacks-infrastructure-systematic-and-widespread.
[16] “UN: Russian Invasion Has Uprooted 14 Million Ukrainians”, USnews, 2 Νοεμβρίου 2022, https://www.usnews.com/news/us/articles/2022-11-02/un-russian-invasion-has-uprooted-14-million-ukrainians.
[17] Dave Lawler, “Putin says his Ukraine operation has hardly even started”, Axios,, 7 Ιουλίου 2022, https://www.axios.com/2022/07/07/putin-says-russia-invasion-just-started (Πούτιν). “Russia says Patriot missiles for Kyiv won’t help settle Ukraine conflict”, Reuters, 22 Δεκεμβρίου 2022, https://www.reuters.com/business/aerospace-defense/russia-says-patriot-missiles-kyiv-wont-help-settle-ukraine-conflict-2022-12-22/ (Ντμίτρι Πεσκόφ). “Foreign Minister Sergey Lavrov’s news conference following his visit to the United States within the framework of Russia’s presidency of the UN Security Council, New York, April 25, 2023”, Permanent Mission of Russia to the U.N., 25 Απριλίου 2023, https://russiaun.ru/en/news/250423_pc (Σεργκέι Λαβρόφ). Mersiha Gadzo and Edna Mohamed, “Russia-Ukraine updates: Nuclear arms transfer under way – Belarus”, Al Jazeera,, 25 Μαΐου 2023, https://www.aljazeera.com/news/liveblog/2023/5/25/russia-ukr (Σεργκέι Σοϊγκού). Clara Apt, “Russia’s Eliminationist Rhetoric Against Ukraine: A Collection”, Just Security 29 Ιουνίου 2023, https://www.justsecurity.org/81789/russias-eliminationist-rhetoric-against-ukraine-a-collection/ (Λεονίντ Σλούτσκι).
[18] James Kirchick, “How the Anti-war Camp Went Intellectually Bankrupt”, The Atlantic, 29 Σεπτεμβρίου 2022, https://www.theatlantic.com/ideas/archive/2022/09/anti-war-camp-intellectually-bankrupt/671576/.
[19] Doug Bandow, “Washington Will Fight Russia to the Last Ukrainian”, The American Conservative, 14 Απριλίου 2022, https://www.theamericanconservative.com/washington-will-fight-russia-to-the-last-ukrainian/.
[20] Ron Paul, “Is Washington Fighting Russia Down to the Last Ukrainian?”, Ron Paul Institute for Peace and Prosperity, 14 Μαρτίου 2022, http://ronpaulinstitute.org/archives/featured-articles/2022/march/14/is-washington-fighting-russia-down-to-the-last-ukrainian/. “Tucker Carlson: The point of the Ukraine war is regime change in Russia”, Fox News, 22 Σεπτεμβρίου 2022, https://www.foxnews.com/opinion/tucker-carlson-point-ukraine-war-regime-change-russia.
[21] Aaron Maté, “US fighting Russia ‘to the last Ukrainian’: veteran US diplomat”, The Grayzone, https://thegrayzone.com/2022/03/24/us-fighting-russia-to-the-last-ukrainian-veteran-us-diplomat/. John Mearsheimer, “ACURA ViewPoint: Transcript of John Mearsheimer’s April 7th Presentation”, American Committee for US-Russia Accord, 18 Απριλίου 2022, https://usrussiaaccord.org/acura-viewpoint-transcript-of-john-mearsheimers-april-7th-presentation/.
[22] Jeremy Scahill, “Noam Chomsky and Jeremy Scahill on the Russia-Ukraine War, the Media, Propaganda, and Accountability”, The intercept, 14 Απριλίου 2022, https://theintercept.com/2022/04/14/russia-ukraine-noam-chomsky-jeremy-scahill/.
[23] The People’s Forum NYC, “TEACH-IN: NATO EXPANSION—NO! PEACE IN UKRAINE—YES!”, Youtube, https://www.youtube.com/watch?v=gEG_CErmoMM.
[24] The Grayzone, “US ex-general: fight to the last Ukrainian”, Youtube, https://www.youtube.com/watch?v=4IpzkfeEbyc.
[25] Dan La Botz, “Internationalism, Anti-Imperialism, And the Origins of Campism”, New Politics, τόμος XVIII, τεύχος 4, ολόκληρος αριθμός 72, χειμώνας 2022, https://newpol.org/issue_post/internationalism-anti-imperialism-and-the-origins-of-campism/.
[26] “Poll: Half of Ukrainians regard Revolution of Dignity as fight for rights”, Kyiv Post, 15 Φεβρουαρίου, 2019, https://archive.kyivpost.com/ukraine-politics/poll-half-of-ukrainians-regard-revolution-of-dignity-as-fight-for-rights.html.
[27] Jeffrey Goldberg, “The Obama Doctrine”, The Atlantic, Απρίλιος 2016, https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2016/04/the-obama-doctrine/471525/.
[28] Philip Oltermann, “Germany agonises over Merkel’s legacy: did she hand too much power to Putin?”, The Guardian, 5 Μαρτίου 2022, https://www.theguardian.com/world/2022/mar/05/germany-angela-merkel-power-to-vladimir-putin-russia.
[29] Hibai Arbide Aza, Miguel González, “US offered disarmament measures to Russia in exchange for deescalation of military threat in Ukraine”, El País, 2 Φεβρουαρίου 2022, https://english.elpais.com/usa/2022-02-02/us-offers-disarmament-measures-to-russia-in-exchange-for-a-deescalation-of-military-threat-in-ukraine.html.
[30] Natalie Musumeci, “Ukraine revealed secret battle plans left behind by Russian troops and claimed they showed Russia planned a 15-day war”, Business Insider, 2 Μαρτίου 2022, https://www.businessinsider.com/ukraine-revealed-secret-battle-plans-left-behind-by-russian-troops-2022-3.
[31] Соціальний рух, https://rev.org.ua/english/.
[32] Volodymyr Artiukh, Taras Fedirko, “No, the West Didn’t Halt Ukraine’s Peace Talks With Russia”, Novara Media, 17 Οκτωβρίου 2022, https://novaramedia.com/2022/10/17/no-the-west-didnt-halt-ukraines-peace-talks-with-russia/.
[33] “Speech by Mikhail Gorbachev to the Council of Europe in Strasbourg, ‘Europe as a Common Home’”, Digital Archiving Services - Archival Service, 6 Ιουλίου 1989, https://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/speech-mikhail-gorbachev-council-europe-strasbourg-europe-common-home.
[34] Medea Benjamin, Nicolas J.S. Davies, “US National Security Experts: Give Peace in Ukraine a Chance”, Common Dreams, 16 Μαΐου 2023, https://www.commondreams.org/opinion/give-peace-in-ukraine-a-chance.
[35] The People’s Forum NYC, “TEACH-IN: NATO EXPANSION—NO! PEACE IN UKRAINE—YES!”, ό.π..
[36] “Dynamics of readiness for territorial concessions for the earliest possible end to the war: results of a telephone survey conducted on February 14-22, 2023”, KIIS [Kiev International Institute of Sociology], 23 Φεβρουαρίου 2023, https://www.kiis.com.ua/?lang=eng&cat=reports&id=1192&page=4.
[37] John Feffer, «The Surprising Pervasiveness of American Arrogance», Foreign Policy in Focus, 24 Μαΐου 2023, https://fpif.org/the-surprising-pervasiveness-of-american-arrogance/.
[38] “CODEPINK WOMEN FOR PEACE”, Propublica, https://projects.propublica.org/nonprofits/organizations/262823386.
[39] “BENJAMIN FUND INC”, Propublica, https://projects.propublica.org/nonprofits/organizations/841618483.
[40] “Through Pluripolarity to Socialism: A Manifesto International Manifesto Group September 2021”, https://internationalmanifesto.org/wp-content/uploads/2021/08/through-pluripolarity-to-socialism-a-manifesto-final.pdf.
[41] Promise Li, “Against Multipolar Imperialism. Toward Socialist Multipolarity”, Spectre, 6 Ιανουαρίου 2023, https://spectrejournal.com/against-multipolar-imperialism/ [Promise Li, «Ενάντια στον πολυπολικό ιμπεριαλισμό, προς μια σοσιαλιστική πολυπολικότητα», e la libertà, 27 Ιανουαρίου 2023, https://www.elaliberta.gr/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%A].
[42] “Does Goldman Sachs Fund the People’s Forum, PSL, Codepink, AIPAC, and Vijay Prashad’s Tricontinental?”, Fashbusters, 2 Νοεμβρίου 2021, https://fashbusters.wordpress.com/2021/11/02/does-goldman-sachs-fund-the-peoples-forum-psl-codepink-aipac-and-vijay-prashads-tricontinental/.
[43] Alexander Reid Ross, Courtney Dobson, “The Big Business of Uyghur Genocide Denial”, New Lines Magazine, 18 Ιανουαρίου 2022, https://newlinesmag.com/reportage/the-big-business-of-uyghur-genocide-denial/.
[44] “TRICONTINENTAL LTD”, Propublica, https://projects.propublica.org/nonprofits/organizations/822882135.
[45] “PEOPLES FORUM INC”, Propublica, https://projects.propublica.org/nonprofits/organizations/611844780.
[46] Ukraine Solidarity Network, https://linktr.ee/ukrainesolidaritynetwork. Ukraine Socialist Solidarity Campaign, https://linktr.ee/ukrainesocialistsolidaritycpgn. Veterans for Peace Ukraine Working Group, https://vfpukraine.org/.
[47] Mohamed Younis, “One Year Later, Americans Still Stand by Ukraine”, Gallup, 6 Φεβρουαρίου 2023, https://news.gallup.com/poll/469328/one-year-later-americans-stand-ukraine.aspx.